'Thank you teachers!'

Hallo Allemaal!

Daar stonden we dan vandaag, voor het eerst als twee 'echte' Cambodjaanse juffen! En dat was wel even iets anders dan in Nederland kunnen we jullie vertellen.

Maar eerst zijn we gisteravond nog met Lisa wat gaan eten bij een goedkoop tentje (er moet toch op het geld gelet worden). Ik heb daar echt de meest lekkere vis ooit gegeten! En ik heb geen voedselvergiftiging, wat wil een mens nog meer?
Bij terugkomst merkten we dat we er een nieuwe vriend bij hebben, niet alleen de spin, maar ook meneer de kikker heeft een woning gevonden in onze badkamer, wat fijn! Gelukkig zijn kikkers een stuk minder eng dan spinnen, dus dat scheelt. Ik erachter aan met mijn zaklamp, en ja hoor, hij staat op de foto!

Vannochtend ben ik nog even met Elaine en Tash de stad ingegaan om wat spulletjes te kopen (leuk detail voor oma Waaijer: Ik heb iets gezien wat heel erg op borsplaat leek, grappig hè?!), terwijl Robin zich alvast boog over ons lesplan voor die middag. De opdracht was: Leer elkaar en de kinderen beter kennen en speel vooral veel spelletjes.
Dat was nog makkelijker gezegd dan gedaan, maar gelukkig had onze snelle Robin al wat goede suggesties toen ik terugkwam.
We besloten om een soort van ballonnen namenspel te doen (heel leuk al die Cambodjaanse namen, heb er geen één onthouden), een hobby-spel, een 'I like' en 'I don't like' spel, een 'About myself' spel en een 'My favorite...' spel. Ook had Robin een mooi boek van haar oom mee gekregen met grote foto's van Holland, waar ze over wilde vertellen. We dachten daar wel twee uur mee te kunnen vullen, niet dus ... Als laatste redmiddel hebben we toen maar het liedje 'Head, shoulders, knees and toes' met ze gedaan, wat helemaal nergens opsloeg ;) en galgje gespeeld. Het 'probleem' bij deze kinderen is een beetje dat ze een erg goede basis hebben. Dus al onze lesmaterialen, die over de basis gaan (zoals cijfers, kleuren, letters, etc.) komen niet zo goed van pas helaas.

Maar ik ga te snel, terug naar het begin. We gingen om kwart voor 1 weg op de motor met z'n 3en. Helaas geen foto, maar het moet er leuk uit gezien hebben ;) Het zat best wel krap, en laten we zeggen dat ik de bestuurder goed heb leren kennen (ik zat namelijk in het midden). Ook onze billen hadden het zwaar te verduren, toen we op de vreselijk hobbelige weg terecht kwamen, pff dat ging niet zo lekker! Aangekomen op de school kwam er meteen een harige, Engelse man met baard naar ons toe, die blijkbaar ook vrijwilligerswerk gaat doen voor een maand. Hij stopte niet met praten en was een beetje handtastelijk naar Robin toe haha, dus die hebben we snel afgepoeierd. We gingen ons klaslokaaltje (lees 4 palen en een rieten dak) binnen, waar het snikheet was, want er is geen elektriciteit dus geen ventilator of iets. De Kmer leraar vroeg ons of we een lesplan hadden en heeft de hele les achterin gezeten. Het was een beetje een doetje, want de kinderen konden alles bij hem maken (ze gooiden zelfs een spin op hem, arme man), en hij durfde/wilde er niets op terug zeggen. Een aantal jongetjes zijn best bijdehand, wat wij wel leuk vinden. Bij de foto van het strand in Nederland zag je mensen in bikini liggen, ze kwamen niet meer bij! Ook zoeken ze continu aandacht en maken ze grappige opmerkingen, gevalletje ADHD in Nederland dus. We konden er wel om lachen. De kinderen zijn in de lesovergangen heel druk en dat is niet helemaal onze stijl, want we willen het graag wat rustiger. Maar goed, het was pas de eerste dag, dus we moesten nog een beetje kijken hoe de kinderen op ons reageerden. Sommige kinderen zijn heel leergierig, en die vragen steeds: 'Do you want to spell it for me teacher?' We hadden ook een spelletje waar de kinderen een antwoord goed moesten zeggen. Zoals: 'Do you like swimming?' 'Yes, I like swimming.' En dan mochten ze een zelfgemaakt vliegtuigje op een soort dartbord proberen te gooien. Ze konden hier dan stickers mee verdienen. Het jongetje met de grootste mond gooide natuurlijk mis, wat heel grappig was. De kinderen zitten trouwens praktisch op de grond op hele kleine krukjes. Robin wilde zeggen dat ze bij een bepaald spel op hun stoelen moesten blijven zitten, maarja, kun je het nou stoelen noemen? De bel gaat ook maar wanneer diegene die de bel tringelt er zin in heeft. De kinderen zijn wel heel beleefd, bij binnenkomst gaan ze staan, en zeggen: 'Good afternoon teachers, how are you?' En pas als wij zeggen dat ze mogen gaan zitten ('Sit down please'), gaan ze zitten en zeggen ze: 'Thank you teacher!' In de pauze kwam een Cambodjaanse juf eventjes in het boek van Nederland kijken en zij stond versteld van het water en van de mensen die bruin wilden worden op het strand. Zij vindt onze huid prachtig, want ze wil zelf ook wit zijn. Bizar hè? We hadden ook nog een heel leuk spelletje met het uitbeelden van dingen, zoals een boom of een aap, wat heel grappig was toen een jongetje een boom na moest doen en gewoon heel stil bleef staan, waarop de rest van de klas zei: 'A tree, a tree!' Oke, dat was snel ;)! Toen de les afgelopen was (gelukkig, want we wisten echt niets meer te doen;)), kwam er een jongetje naar me toe uit een andere klas. Hij begon een beetje met me te praten en vroeg waar ik vandaag kwam enzo. Hij had in zijn klas een brief naar zijn sponsor geschreven wat hij heel leuk, maar wel lastig vond om te doen. Zijn Engels was super goed, het verbaasde me. Hij vertelde me dat hij in het weeshuis woonde, 'because I have no parents', en dat er niet genoeg ruimte is voor de kinderen, dus veel slapen in klaslokalen op de grond, in de keuken of in de bibliotheek. Er zijn sowieso geen bedden, en alleen als je niet kunt slapen mag je op een matje liggen. Er lopen ook hele kleine kindjes rond die nog niet naar school kunnen, en die liggen daar maar een beetje. De kinderen zijn wel heel erg dankbaar, wat heel mooi is, omdat ze echt niets hebben. Het was heel erg wennen, want je moet eigenlijk al je Nederlandse leraar standaards overboord gooien en je aanpassen aan de omstandigheden. Voor morgen hebben we een les over rekenen gemaakt, omdat de kinderen nog niet zo goed zijn met het uitspreken van getallen in het Engels. we hebben 1001 dingen bedacht, dus dit moet genoeg zijn!

Om 8 uur vanavond hebben we weer bij het Indiase restaurant gegeten, met 7 anderen van onze groep. Dit was erg lekker en gezellig. Na afloop zijn Robin en ik samen nog even over the Nightmarket gaan lopen, waar we veel gekocht hebben! We weten nu precies hoe we af moeten dingen: Kmer praten, bij je standpunt blijven en anders weglopen, dan krijg je het echt wel! Nu liggen we bij te komen op onze bedden en moeten we nog een paar dingetjes voor de les van morgen voorbereiden.
We zijn van plan om de ochtend en lunch in het zwembad door te brengen, want we moeten aan onze rust denken ;)
Vrijdagochtend gaan we waarschijnlijk met een grote groep naar Sihanoukville, een plaatsje onderin Cambodja met veel mooie stranden. Dan vertrekken we om 6 uur 's ochtends en is het een 9 uur durende busrit. Op zondag komen we dan weer terug. We hebben daar veel zin in!

We zullen jullie na dit tripje weer verslag doen over alles, want elke dag schrijven wordt nu een beetje veel en de belangrijkste dingen weten jullie inmiddels wel!

Dikke kus en veel liefs,
Anne & Robin