Angkor tempels en kale nonnen

Hallo trouwe lezers!

We hebben vandaag weer een hoop beleefd dat we graag met jullie willen delen. Op dit moment zitten we te chillen op onze kamer, omdat het buiten echt noodweer is op z'n Hollands (lees: tropische regenbuien met onweer). Het regenseizoen houdt eigenlijk in dat het de hele dag super warm is, met af en toe bewolking, maar ook veel zon, en dat het 's avonds vanaf een uur of 5 begint te regenen en de hele avond niet meer ophoudt. Opzich prima, want dan hebben we er het minste last van.

We zullen even vertellen over gisteravond, toen we met de introductiegroep naar een Cambodjaans restaurant gingen. Het bleek best wel chique te zijn, lopen we daar in onze slobberkleren, oeps! We mochten langs een buffet lopen om eten op te scheppen, en aangezien iedereen zich afvraagt wat wij bedoelen met Cambodjaans eten, hier even een klein voorproefje:
Je kunt veel vegetarisch eten hier, dat hebben we dan ook gedaan. Dan krijg je paddestoelen die eruit zien als vlees, maar smaken naar ... iets onbestemds. Ook de rijst en noedels zijn niet weg te denken, wat echt al onze neus uitkomt. Vlees is er veel, maar allemaal met super veel botjes, vet, spieren, etc. Dan heb je ook nog de typisch Cambodjaanse hapjes, zoals flubberloempia's, flubberpudding, flubberoogballetjes (tenminste, daar lijkt het op). Ook slakken, slangen en kikkers zijn niet van het menu weg te denken en hoog in het vaandel staan de hele octopusjes op een stokje (leuk detail voor Tjeerd, die zou zich hier helemaal uitleven;)). Wat wij dus maar hebben gegeten, was rijst met groente, vooral veel salade en een stukje biefstuk. Fruit als toetje met chocoladesaus was wel echt top, Rox, je kunt zelfs hier chocoladefonduën! Op de één of andere manier vergaat je uitlust je een beetje als je een mede vrijwillger verwoed op een stukje slak ziet kauwen, die ze maar niet weg krijgt. Maar opzich valt het allemaal best mee, toch mis je westers eten best snel. Vanavond staat er Indiaas op het menu, maar morgen gaan we toch echt op zoek naar die pizza!
Het was geen dansshow wat we te zien kregen, maar een schimmenpoppenspel, wat gespeeld werd door weeskinderen. Een deel daarvan was buiten, maar het begon zo hard te regenen, dat ze het spel in het midden af moesten kappen. We begrepen er natuurlijk vrij weinig van, maar het hoort bij de cultuur, dus dat vonden we erg leuk. Daarna zijn we samen met Elaine en Lisa, twee Ierse meisjes waarmee we het goed kunnen vinden, naar de 'Pubstreet' gegaan, the place to be als je het uitgaansleven wilt ontdekken. Een aantal andere vrijwilligers zouden ook naar 'The Funky Munky' komen, omdat er quiz night was. Dan zijn er allemaal groepen die meedoen aan een grote quiz, waarbij iedereen een dollar in moet leggen, dat naar een goed doel gaat. Het leek ons best wel leuk, totdat we vergaten dat we eigenlijk helemaal niet goed zijn in quizzes (want het waren lastige vragen, en gingen vooral over Engelse dingen zoals geschiedenis), en het toch een beetje saai werd. Daarvoor waren we nog met z'n vieren en bestelden we drankjes. Robin nam een 'Sex on the Beach', wat de barman erg grappig vond en een beetje onhandig ging staan giechelen. Ik wilde de 'Funky Monkey cocktail', maar op de één of andere manier verstond de man dat ik een bananenmilkshake wilde, apart ... Robin heeft hier trouwens in elk drankje een aantal vliegen, en niemand anders heeft daar last van;)!
We zijn toch maar om 10 uur weg gegaan, omdat we vandaag om 8 uur naar de tempels gingen. De andere groep besloot om om half 5 weg te gaan, om de zonsopgang te zien, maar gelukkig kozen wij voor de latere optie, want van die zon was niets te zien door de wolkjes. We hebben toch wel een beetje last van onze jetlag, want de hele nacht konden we niet goed slapen en toen het tijd was om op te staan werden we juist moe.
Trouwens, een kleine opmerking tussendoor, ik zeg toch altijd dat ik van die kleine Chinees oogjes heb? En niemand die dat meer kan ontkennen, want toen ik nietsvermoedend in de tuktuk voor me uit aan het staren was, zei Theavy ineens: 'Are you like half Chinese or Japanase or Vietnamese? Because you're eyes are so small!' Tijd voor een oogoperatie dus!;)
Toen ik voor bed naar de WC wilde gaan, hoorde ik ineens een plons en dreef er echt een mega grote tor in de pot. Gelukkig zat ik er nog niet, anders was die mooi op mijn hoofd gevallen. Gelukkig sprong er bij het kaartjes kopen voor de tempels ook nog een giga sprinkhaan op mijn broek die er niet meer afwilde. Jullie zouden trouwens 's avonds echt Robin moeten zien met haar zaklamp op haar hoofd. Je ziet 's avonds bijna niks als het licht uit is, en als Robin dan nog wat wilde pakken, zet ze haar mijnwerkerslamp op. Hilarisch!

Maargoed, we gingen dus naar de tempels. Samen met Elaine en Lisa. We hadden onze eigen privé tuktuk chauffeur van het gasthuis, die ons erheen bracht, en ons ook van tempel naar tempel reed. Het is namelijk een gigantisch groot stuk en als je dat moet lopen, ben je 3 jaar bezig. Het was vooral heet, heel erg heet, zo heet, dat er geen één plekje op je lijf was waarop je niet zweette. Wel lekker eigenlijk, op een gegeven moment interesseert het je niets meer, iedereen zweet zich dood. De tempels waren echt super gaaf! Heel indrukwekkend en vooral heel groot en knap gebouwd. Bij de eerste tempel, Angkor Wat, een erg bekende, kregen we meteen een gids aan onze broek hangen. Dit arme mannetje wilde ons voor 10 dollar rondleiden en ons meer over de geschiedenis vertellen. Robin dacht 10 dollar per persoon, maar het was voor ons alle vier. Dat konden we natuurlijk niet weigeren en we wilden graag meer weten over de geschiedenis, omdat het er even bij in was geschoten om dit de avond tevoren goed door te lezen (lees: geen zin ...;)). Deze man had letterlijk alle Engelse tekst uit zijn hoofd geleerd en dreunde dit monotoom op. Toch was het wel leuk om watm eer te horen over de geschiedenis en de mythische verhalen. Hij zei ook elke keer dingen als: It's called Angkor Wat. Why is it called Angkor Wat?' Net alsof je een stuk tekst leest, heel grappig. We hebben trouwens ook nog even de Indiaase premier en zijn vrouw gespot, die op bezoek waren voor een vredesverdrag. Wat heel grappig was, was toen we een groep nonnen zagen. Dit zijn vrouwelijke monniken, en hebben witte kleden aan. Een aantal zijn kaalgeschoren, en Elaine vroeg de gids: 'Why are those men wearing white?' En de gids verstond haar niet, dus ze zei: 'Who are those men?' En toen ineens had ze het door, maar gelukkig stonden er nog een paar politiemannen naast, waarop de gids antwoordde: 'Oh, that's the police. Why don't you know?' En hij lachen. Wij ook lachen, maar om iets heel anders.
We zijn ook helemaal bovenop geweest, wat nog best wel eng was. Van de ene tempel naar de andere met de tuktuk, we wisten niet dat er zoveel waren! Je kunt hier inderdaad dagen doorbrengen, maar of we dat zouden willen? Het was ontzettend gaaf om te zien, maar op een gegeven moment lijkt alles wel op elkaar. Onze tuk tuk chauffeur was dan ook heel blij dat we er een paar over wilden slaan, de arme man. Wat wel heel erg zielig was, was dat als we naar de WC waren geweest, er tientallen kinderen op ons afkwamen. Van 4 tot 12 jaar, en ze vroegen allemaal: 'Do you wanna buy 12 bracelets for 1 dollar? Please miss? Please?' En het brak ons hart wel een beetje dat we elke keer 'No thanks' moesten zeggen. Je mag ze echt niets geven, omdat het slecht voor hen is, maar als je ziet hoe goed ze als Engels spreken is het zo jammer dat ze niet naar school gaan en geen toekomst hebben. Robin zei ook tegen een meisje: 'One dollar? You should ask more!' Waarop dat meisje antwoordde: 'No, no-one is buying this...' En een meisje tegen mij: 'Not 12 for 1 dollar? You can have 20 for one dollar!' Zoo zielig! Op een gegeven moment stapten we in de Tuktuk en een meisje gaf een armbandje aan Elaine, ze zei: 'You get this for free, because I think you are so nice and so beautiful. Please remember me!'

Toen we terug kwamen bij het huis was het half 3. We hebben de tuktuk chauffeur maar even een fooitje gegeven, want hij had ons de hele dag vervoerd. We besloten om naar het Guesthouse om de hoek te gaan, want daar kun je voor 3 dollar bij het zwembad liggen!!! Heerlijk dat water, ik heb het nog nooit zo heet gehad en het was echt een lekkere afkoeling. We konden daar ook lekker op de bedjes liggen en we mochten in bikini, joepie! Toen het ging regenen zijn we terug gegaan. Vanavond is dé uitgaansavond en we hebben al veel verhalen gehoord over laveloze mensen, dus we zijn benieuwd! We gaan pas om half 9 eten met z'n allen, omdat een meisje tot half 8 op haar project is.

We hadden het er net nog over hoe snel het hier eigenlijk went. Gisteren dachten we nog: Oh nee, dit redden we nooit! Maar nu voelt het echt al als ons huis. Je raakt snel gewend aan de hitte, het zweten, de koude douche, de beesten en het geluid. We kunnen het hier dus nog wel even volhouden!

Ook hebben we vandaag ons allereerste woordje in het Kmer geleerd, want we wilden graag weten wat 'dank je' was, en dat is iets wat klinkt als 'haaa kon!' Iedereen vindt het heel leuk als we dat zeggen, dus dat is mooi meegenomen!

Enjoy de foto's van vandaag, van gister staan er trouwens ook wat bij het bericht, dat ging even mis, dus ik weet niet of jullie die al gezien hebben!

We genieten er enorm van, dus maak jullie geen zorgen, we redden ons prima!

Tot schrijfs en dikke kussen!

Anne & Robin!